Niet vreemd dat na de schipbreuk in het Catshuis geprobeerd wordt te redden wat er te redden valt voor de zittende politici onder (terechte) financiële druk uit Brussel. Jan Kees de Jager, onder de regenten zeker niet de slechtste, nam het initiatief om zaken op politieke orde te krijgen en mobiliseerde wat kleine partijen in de 2eKamer. D66, Christen Unie en Groen Links hadden al besloten het landsbelang te laten prevaleren boven het partijbelang (is dat wel zo?) en Jan Kees stapte daar goed getimed op in en er komen nu maatregelen die voorzien in het voldoen aan de maximaal door Brussel toegestane budgetoverschrijding van 3% in 2013.

Uiteraard gaat dat schoorvoetend, want de politieke behoefte om meer uit te geven blijft ons bedreigen. Na decennia van overbesteding moet het gewoon eens lukken om het tekort geheel op te heffen en niet meer uit te geven dan er is. Op langere termijn zijn de zwakkeren in onze samenleving helemaal niet gediend bij die ons verzwakkende overbesteding, die nu steeds “in hun belang” nodig is. Bovendien worden we als land een speelbal in de handen van onduidelijke, maar kennelijk belangwekkende individuele Amerikaanse bankiers. Maar politici blijven hardleers, weten wel naar banken te wijzen, maar mijden thuis de spiegel.

Als de politiek er dan wat aan doet onder het mom van ombuigen, bezuinigen en hervormen, dan bedoelen ze dat ze vaak kiezen voor het simpele verzwaren van lasten voor de burger.  Kiezen voor de makkelijke oplossing dus en niet de moeizame weg op van snijden in defensie (geen vliegtuigen), efficiencyslag in de onbeheersbare kosten van de zorg, sanering van de chaos van niet doeltreffende subsidies, maatregelen tegen de bureaucratie, versimpelen van overheidspocedures, reorganisatie versplinterd omroepbestel, etc etc etc. In plaats van steeds aandacht te vragen voor de beloningen in de private sector eerst beginnen bij overbetaling uit de publieke middelen. Waarom moeten bijvoorbeeld journalisten (TV presentators), bestuurders van woningcoöperaties, directeuren Thuiszorg en vluchtelingenorganisaties, medische specialisten en directeuren van gesubsidieerde goede doelen ten koste van onze publieke gelden een veelvoud van onze minister-president verdienen? Hervormen is niet met de kaasschaaf langs de oude vastgeroeste structuren lopen, maar bereid zijn anders naar zaken te kijken en de moed hebben om dingen anders te gaan doen, meer gericht op de omstandigheden van nu en niet steeds de belangen van (bevriende?) betrokkenen als leidraad te nemen.

En wat gaat Jan Kees samen met Alexander, Jolande en Arie dan doen?

Pensioenleeftijd
Dit is een hervorming, al met ingang van volgend jaar wordt de pensioenleeftijd verhoogd. Geen fantastische oplossing, maar gelet op de politieke discussie tot nu toe een goede zaak. Om velerlei redenen is het stelsel na 55 jaar toe aan een update.

BTW-verhoging
Dit is een gewone lastenverzwaring voor de burger. Bijkomend probleem kan zijn dat de toch al achterblijvende besteding door oplopende prijzen verder stagneert. Voeg daarbij de grote terughoudendheid van banken om bedrijven te financieren. Deze situatie zal economisch herstel zeker niet stimuleren, terwijl we juist voortvarend herstel nodig hebben om uit de crisis te komen.

Uitkering werkeloosheid eerste 6 maanden door werkgever
Je kunt dit een hervorming noemen, maar het kan ook een verschuiving van lasten zijn. Deze ingrijpende lastenverzwaring voor de ondernemer wordt gecompenseerd door het hervormen van de ontslagvergoeding. Als je eens kijkt naar een gemiddeld MKB bedrijf dan realiseer je je mogelijk wat een probleem dit kan zijn. De afnemende besteding zorgt voor veel MKB-bedrijven voor stagnerende omzetten en teruglopende werkgelegenheid. Als inkrimpen noodzakelijk is dan zal de verplichting om in alle gevallen werknemers 6 maanden door te betalen het doek doen vallen voor veel werkgevers met een besperkt aantal personeelsleden. Niet echt een opsteker voor het MKB, de motor van onze werkgelegenheid.

Hypotheek
De hypotheek blijft een steeds terugkerend gespreksonderwerp. Hervorming van de aftrek van hypotheekrente vindt bijna iedereen begrijpelijk, vraag is alleen hoe en wanneer we dat doen. Nu wordt niet de aan de aftrek getornd, maar aan de aflossing. Aflossing van een hypotheek in het dubieuze  annuïteitenmodel wordt verplicht gesteld. Wat is nu de echte reden om volledige aflossing verplicht te stellen? Het risico van banken beperken? Prima, maar daar hoef je niet volledig voor af te lossen, aflossing tot 50% van de excutiewaarde is voldoende om elk bancair risico uit te sluiten. Of is de gedachte dat bij aflossing de fiscale aftrek op natuurlijke wijze afneemt? Door algehele aflossing op te leggen verplicht je huiseigenaren tot sparen. Dat is leuk voor de erfbelasting straks, maar veel minder goed voor de economisch zo gewenste opleving in consumptieve bestedingen.

Overheidssalarissen
Ambtenaren worden bevroren. Dat is geen hervorming, maar een indirecte lastenverzwaring voor een bepaalde groep burgers. Vriend en vijand is het er over eens dat de kosten van ambtenarij en bureaucratie teruggedrongen moeten worden. Structureel is zaken door te lichten en te saneren, maar dat is lastig voor de politiek. Dan maar de salarissen bevriezen.

Accijnzen en bankbelasting
Reeds lang geleden heeft de politiek een briljante zet gedaan:  belasting heffen op alles wat schadelijk is om de burger te beschermen. Voordeel is dat het wordt geaccepteerd, nadeel is dat het schadelijk verbruik niet afneemt en ook niet moet afnemen om nadeel voor de schatkist te voorkomen. Als je schadelijke dingen niet echt kunt oplossen kunnen we het altijd inzetten voor de vergroting van de overheidsmiddelen. Verkeersboetes verhogen lukt nu even niet meer, komt straks wel weer.

Besparing op kosten gezondheidszorg
Er wordt bespaard € 1.6 miljard op de gezondheidszorg, maar men weet nog niet hoe. Wil het wat worden dan is er haast, het is mede door het zomerreces al bijna 2013. Ik vermoed dat er bezuinigd zal worden door hier en daar een bijdrage van de burger te vragen, echt hervormen zal politiek niet lukken. We wachten het af.

Terugdraaien
De kans wordt uiteraard ook aangegrepen om de Wildersmaatregelen van het kabinet terug te draaien. Veel van die zaken hangen eigenlijk nauw samen met de gezondheidszorg, graag dan even meenemen bij voorgaande punt. Voordeel is wel dat we weer in onze boerka langs de deur mogen om gelden in te zamelen voor goede doelen als steun aan het herstel van de ontwikkelingshulp.

In het streven naar sociale rechtvaardigheid en eerlijk verdelen van lasten heeft de 2e Kamer een wetsvoorstel aangenomen, waardoor het mogelijk wordt om huurders die meer dan € 43.000 bruto per jaar verdienen 5% meer huur te laten betalen dan andere huurders. Tegen de zin van politiek en verhuurders in heeft de rechter niet toegestaan dat verhuurders inkomensinformatie van huurders opvragen, zolang de wet niet in werking is getreden.

Ik begrijp hier uit dat verhuurders het recht krijgen om bij de belastingdienst inkomensgevens van (potentiële) huurders op te vragen? Is het mogelijk om in een land waarin de privacy als zo belangrijk wordt ervaren om een al dan niet louche verhuurder het recht te geven persoonlijke gegevens van mede burgers op te vragen bij de belastingdienst? Ik vind dat ongelofelijk onacceptabel!!!

Onze VVD-afvallige Geert wekt mijn interesse. Als een der weinigen is hij bereid afstand te nemen van de regenteske politiek en niet meedoet aan het “Old Boys Network”, dat is verfrissend. Terecht maakt hij ons bewust van het rampzalige vreemdelingenbeleid in de laatste 20 jaar. Ook is het goed dat de discussie op gang komt over de verschillen in culturen, waardoor zichtbare zaken bespreekbaar worden en we integratie positief kunnen bevorderen zonder zelf steeds in de knel te raken. Net als hij begrijp ik ook niet dat opruiende imams en gelijkgestemden alle ruimte krijgen zonder als haatzaaiend te worden aangemerkt in een situatie dat men trachtte Geert daar strafrechtelijk voor te vervolgen. De keerzijde van Geert is dat hij naast de hiervoor genoemde punten niet beweegt, niets vernieuwends brengt, vasthoudt aan verouderde pensioenvoorwaarden en marktblokkerend arbeidsrecht. Per saldo toch niet zo aantrekkelijk, maar dat is niet uniek voor een politicus.

Abdullah Gül is sinds 2007 president van Turkije en samen met de premie Erdogan komt de seculiere staat aldaar steeds meer ter discussie. Hij is een goede vriend van ons land, vandaar ook zijn bezoek dezer dagen. Hij meende voorafgaande aan zijn bezoek even iets te moeten melden over Geert en discriminatie, lees zelf maar.…..

Is dat nu serieus te nemen, de uitspraken van Gül? De leider van een land waarin journalisten worden vervolgd, Koerden worden onderdrukt, genocide wordt ontkend en hij foute imams in Nederland niet veroordeelt heeft een mening over onze Geert. Ik vind het op zijn minst ongepast. Maar onze regenten, steeds op de bres voor onze internationale reputatie, pikken het allemaal maar, stel je voor dat andere landen ons wijzen op een smet op het blazoen! Van de koningin begrijp ik het wel, die kan vriend zijn met iedereen.

We mogen best zeggen wat we er van vinden, ook tegen Abdullah Gül. In dit geval ben ik voor Geert!

De vaderlandse competitie was toch even heel spannend, na vandaag wat minder, Ajax liep wat uit. Als iets spannend is, dan is het leuk om naar te kijken. De vraag is of de echte voetballiefhebber nog graag kijkt naar Europese competities, waar jaarlijks de hoofdprijzen worden verdeeld tussen maar een paar clubs. Via enorme schulden en vaak een suikeroom (mag ook een olie- of gas oom zijn) geven die succesvolle clubs veel geld uit aan transfers en salarissen en kopen liefst al het talent om te voorkomen dat de concurrentie sterker wordt. Is dit leuk om naar te kijken: nee!

In Nederland besloten we al jaren geleden om de competitie gezond te maken via het stellen van financiële eisen aan de deelnemende clubs ten aanzien sluitende begrotingen en een positief eigen vermogen. We hebben nu een redelijk evenwichtige en spannende competitie, leuk om te zien.

De baas van de UEFA, oud voetballer Michel Platini, bepleit nu ook het invoeren van die Nederlandse structuur in geheel Europa. Hij heeft gelijk, hij snapt het, hopelijk gaan we op weg naar een spannende Europese competitie, waarin ook andere, nu nog arme, clubs weer een rol spelen. Een medestander van Platini is onze eigen Maarten Fontein, zie een artikel op soccernews.nl

Die succesvolle clubs hebben nu torenhoge schulden, onder meer aan de belastingdienst en dan vooral met betrekking tot de afdracht over de (spelers)salarissen. In Spanje overweegt de regering, al dan niet in overleg met hun koning tussen zijn olifantenjachten door, om voetbalclubs belastingschulden kwijt te schelden tot een bedrag van € 750 miljoen. Wel vreemd dat een overheid bereid is tot het sponsoren van voetballers die soms tot € 10 miljoen per jaar krijgen. Nog vreemder is het als Spanje onverhoopt een beroep doet op het Europees Noodfonds, waardoor wij ook in Nederland indirect de Spaanse voetballer financieel gaan steunen. Wie heeft nu bedacht dat je arme jongens uit Portugal of Argentinië tientallen miljoenen salaris moet betalen per jaar, ik denk dat ze het ook voor een heel erg klein deel van dat bedrag doen (en zouden moeten doen).