Het behoeft geen betoog dat je als een goed huisvader(moeder) omgaat met je omgeving en dat we ons doorlopend moeten inzetten om ons (leef)milieu te beschermen. Dit ongeacht alle voor- en tegenargumenten over zaken als opwarming aarde. De aarde is ons huis en daar ga je fatsoenlijk mee om.
Maar de vraag blijft hoe het nu echt zit met het milieu. Milieugroeperingen en politiek confronteren ons doorlopend met doem scenarios en verwijzen daarbij naar onderzoeksrapporten en verklaringen van wetenschappers. En dan weet ik het ineens niet meer zo. Hoe betrouwbaar zijn onderzoeksrapporten, wie zijn de opdrachtgevers en wat wil men er mee aantonen. Niet lang geleden lekte nog uit dat onze overheid onderzoeken liet uitvoeren en vooraf de gewenste uitkomst dicteerde aan de onderzoekers. Dat gebeurt dus. En dan de wetenschappers. Veel wetenschappers ondersteunen de doem scenarios, ik begrijp van Leon de Winter dat wel 97% van alle klimaatwetenschappers zich grote zorgen maakt.
In zijn column van woensdag 17 oktober 2018 in De Telegraaf besteedt Leon de Winter hier aandacht aan. Onder meer geeft hij aan dat een onderbouwing van die 97% volledig ontbreekt. Hij vindt het opmerkelijk dat klimaatwetenschappers die een andere mening hebben dan de doemdenkers nergens een podium krijgen en dus niet gehoord worden. Waarom is dat zo, waarom gaat het niet om de feitelijke situatie? Waarom worden een erkend deskundige als Richard Linzen en gelijk gestemden niet gehoord? Het klimaat is in vele miljarden jaren voortdurend veranderd en dat telt niet meer omdat immers elke verandering nu wordt toegerekend aan ons mensen. Hoe objectief kan over CO2 worden gediscussieerd als je daar de enorme groei van de CO2 uitstotende mensen in de laatste 150 jaar niet eens noemt. Formeel is de CO2 uitstoot door mens en dier van beperkt belang zegt men, maar gelet op de enorme toename van mensen en dieren is dat nog maar de vraag.
Wat de zaken verder vertroebelt is dat milieu activisme inmiddels big business is, neem nu Al Gore bijvoorbeeld. De politiek is inmiddels ook geïnfecteerd met het klimaatvirus en dus moeten er grote maatregelen komen. Het zittende kabinet gaat in de komende jaren vele miljarden investeren om grip te krijgen/houden op het klimaat zonder dat echt wetenschappelijk vaststaat of dat kan lukken. De rekening wordt betaald door de burger, want meebetalende ondernemers verhalen het weer op de consument.
Het is een goed besluit om langzaam afscheid te nemen van fossiele brandstoffen, zoals ook Leon de Winter in zijn column aangeeft. Maar daarin moeten onze bestuurders objectief optreden en zich niet laten leiden door de belangen van multinationals en oncontroleerbare meningen van milieugroepen.
Beste Ruud, dank voor deze belangrijke mijmering. Je schrijft:
“…opmerkelijk dat klimaatwetenschappers die een andere mening hebben dan de doemdenkers nergens een podium krijgen en dus niet gehoord worden.”
Dat klopt niet echt. Die andersdenkende wetenschappers publiceren gewoon in klimatologische tijdschriften en krijgen daar professionele aandacht van hun vakgenoten. Hoezo “nergens een podium”?
En je schrijft ook:
“Het is een goed besluit om langzaam afscheid te nemen van fossiele brandstoffen, zoals ook Leon de Winter in zijn column aangeeft.”
Inderdaad, en dat goede besluit berust 100% op de bevindingen van de klimaatwetenschap. Maar dat zegt De Winter er niet bij.
Je mijmering begint met de opmerking:
“Maar de vraag blijft hoe het nu echt zit met het milieu.”
Die vraag is en wordt met grote regelmaat beantwoord door elke Nationale Academie van Wetenschappen in USA, in GB, in NL, in BRD, in Japan, etc.. Ook daar hoor je De Winter niet over.
Jij en ik en De Winter en Al Gore zijn geen relevante bron van info over “de aarde, ons huis.” De enige bron is de wetenschap, dezelfde wetenschap waarop we allemaal vertrouwen als we in het vliegtuig stappen, de computer aanzetten of een versleten heup laten behandelen.
Dit is het standaard antwoord wat verwacht mocht worden. Het gaat voorbij aan de kern van het verhaal en voegt niets toe. De podia worden niet gelijkelijk verdeeld en we zijn niet op zoek naar het werkelijk probleem en zijn omvang, maar zoeken een onderbouwing voor een gekozen doel.
Ruud,
ons aller doel is energietransitie. En de risico’s van klimaatverandering zijn daarbij een robuuste wetenschappelijke onderbouwing waarnaar je vraagt. Er zijn ook markt-technische en macro-economische onderbouwingen. Als financiële specialist heb je daar ongetwijfeld weet van.