Oma Truus

Oma Truus, mijn schoonmoeder, woonde 10 jaar bij ons op het erf toen ze in februari 2012 overleed. Wij verkeren in de zeer gelukkige omstandigheid dat we haar de woonfaciliteiten konden bieden en iedereen vond oma zo dicht bij een goed plan. Samen met de thuiszorg deed Gabrielle aan “warme” zorg voor haar moeder. Bij dit besluit moest ik steeds terugdenken aan mijn discussie die ik ooit voerde tijdens een reis door China. Die Chinezen wilde niet van mij aannemen dat ons publiek gefinancierde sociale vangnet echt sociaal was, immers zorg je toch zelf voor je familie als oer- en kerntaak?

Na het overlijden van oma bleek dat Gabrielle met haar warme inzet voor haar moeder door de SVB werd aangemerkt als een te complimenteren mantelzorger en ontvangt daarvoor een overheidsbeloning van € 200!!!

Hoe kan ik een Chinees ooit uitleggen dat wij in een cultuur leven, waarin je door de staat materieel wordt beloond voor het verzorgen van je familie, in dit geval je moeder. Zij vinden dat vast heel raar en ik ook!

prof.dr. Peter Boelhouwer

Gisteravond volgde ik een item over de woningmarkt in Nieuwsuur. Als deskundige was daar professor dr. Peter Boelhouwer, hoogleraar housing systems aan de TU Delft. Ik ken hem niet, nooit eerder gezien. Ik wist niet eens dat er hoogleraren waren in housing systems.

Net als ik eerder ging hij in op de plannen met hypotheken uit het recente “Kunduz overleg”, maar vanuit een andere gezichtshoek. Zie toch hoe leerzaam oplettend TV kijken kan zijn! Ingegeven door de (bank)crises dringt de overheid aan banken steeds zwaardere voorwaarden op bij het verstrekken van hypothecaire leningen, immers moet voorkomen worden dat banken door te grote risico’s weer in de problemen raken en bankbestuurders zijn niet competent genoeg om dat zelf te regelen. Boelhouwer wijst ons op het stagnerende effect van de strengere voorwaarden en meldt terecht dat de toch al labiele woningmarkt aanzienlijk zal teruglopen omdat aan mensen, en dan met name aan starters, onvoldoende wordt geleend om een huis te kunnen kopen. Boelhouwer verwacht dat bij het nog verder bemoeilijken van de huizenmarkt de prijzen nog zeker tot 20% kunnen dalen. Gevolg van een terughoudende financiering is dus uiteindelijk een onverkoopbaar huis en waardedaling van al gefinancierde huizen, waardoor banken verregaande dekkingsproblemen mogen verwachten bij lopende hypotheken. Een mega crisis?

Als je niet gehinderd door partijpolitieke indoctrinatie hierover nadenkt dan is dit een serieus te nemen conclusie. De indruk is dus volop aanwezig dat in Den Haag onder druk wordt voldaan aan een begrotingsnorm van min 3% zonder te bezuinigen. In plaats van bezuinigen wordt de koopkracht verminderd en een bankrisico opgebouwd, beide zaken zullen onze economie verder verslechteren in plaats van verbeteren. Waarom zijn dan toch zoveel mensen blij met het akkoord van Kunduz?