Vast staat inmiddels dat bepaalde groepen in onze samenlevering misbruik maken van uitkeringen. Gemeenten moeten letten op bijstandsuitkeringen en het UWV op onder meer WW-uitkeringen. Naast Nederlandse Nederlanders blijken Turkse Nederlanders grootschalig met de bijstand te frauderen en onze Poolse EU broeders met de WW.
Volgens de berichten zou het gaan om ruim 10.000 Turken en krap 10.000 Polen. Als we er van uitgaan dat het bij de bijstand gaat om rond € 1.000 per maand en bij de WW laten we zeggen om € 1.500 per maand dan zou de fraude maandelijks gaan om € 25 mln en dus per jaar om € 1.3 miljard.
Zowel gemeenten als UWV komen er om hen moverende redenen niet toe hier aandacht aan te besteden en gaat dit al jaren zo voort. Het einde komt dus ook niet in zicht. Daar waar handhaving nog wel geldt voor Nederlandse Nederlanders geldt die niet voor beide andere hiervoor genoemde groepen. Het niet bestrijden van een fraude van dergelijke omvang gaat ten koste van de kwaliteit van ons sociale vangnet en bijvoorbeeld discussies over de noodzaak van voedselbanken doen dan wat vreemd aan. Er lekt dus een substantieel bedrag voortdurend weg wat anders gebruikt had kunnen worden voor de inkomensverbetering van de zwakkeren in onze samenleving. In onze samenleving ervaar ik steeds meer dat als je commentaar hebt op zaken die nieuwe Nederlanders raken er vanuit een bepaalde, inmiddels brede hoek, onmiddellijk discriminatie of zelfs facisme wordt verondersteld. Ik sluit dat dus ook niet uit in het geval van het bespreekbaar maken van de hiervoor geschetste fraude met uitkeringen. Mijn gelijk op dit punt blijkt onder meer uit gerechtelijke uitspraken. Ingegeven door ons onbegrensde gevoel voor correctheid merkte de rechter onderzoek in Turkije naar fraude aan als discriminatie.
Ik vraag mij toch af waarom onze nieuwe landgenoten of Poolse EU genoten niet mogen worden aangesproken om hun misdragingen en er in feite sprake is van positieve discriminatie. Het is de burger niet meer te verkopen en het is niet vreemd dat de kloof tussen burgers en bestuurders (lees: politiek en rechtelijke macht) steeds groter wordt.
Hier ligt een rol voor de linkse politieke partijen, die het vorenstaande moeten bestrijden en dan mede met inzet van de vrijgekomen middelen uit de dividendbelasting besparing tenminste de aangekondigde BTW verhoging op primaire levensbehoeften ten nadele van de zwakkeren in onze samenleving moeten voorkomen.