Onze overheid werkt aan plannen om ons geld te digitaliseren en een structuur op te zetten om ons geldverkeer te monitoren bij transacties groter dan € 100. Pleitbezorgers en initiatiefnemers hiervoor zijn ons minister van financiën Sigrid Kaag (D66) en onze koningin Maxima.
De noodzaak hiervoor is het tegen gaan van witwassen en financieren van terrorisme. De vraag doet zich dan voor of deze criminaliteit al actief is bij € 100. Via “Know Your Customer” (KYC) zijn banken op initiatief van de overheid al heel lang actief met het monitoren van het zakelijk bankverkeer. In mijn praktijk deden zich gevallen voor dat ondernemers bepaalde uitgaven aan hun bank moesten verklaren op straffe van blokkade of opheffing van de bankrekening. Desgevraagd deelde medewerkers van KYC ABN mij mee dat minder dan 0,5% van hun rekeninghouders transacties deden die verdacht zouden kunnen zijn. Gaat het hier nu serieus om bestrijden criminaliteit of is het gewoon grip willen krijgen om wat mensen doen met hun geld.
Het invoeren van een digitale centrale bankmunt (CBDC) geeft veel mogelijkheden en dan vooral aan onze overheid. Via het programmeren van een dergelijke munt kan de overheid grip krijgen (sturend zijn) op: • Het beïnvloeden van winkelbestedingen, zoals beperken van de aankoop van “ongezond” voedsel, alcohol, tabak, etc. • Het beperken van vliegreizen; • De aankoop van (gebruikte) niet elektrische auto’s en het quoteren van de aankoop benzine/diesel; • Het ondeugend gebruik maken van erotische dienstverleners; • Etc , etc, etc, etc. Duidelijk zal zijn dat er dan geen ruimte meer is voor contant geld.
In dit kader is heel interessant om naar de podcast “opznkop” te luisteren, waarin Marianne Zwagerman en Rick van Veldhuysen de CBDC bespreken met Mahir Alkaya (2e Kamerlid GroenLinks). Zeer informatief.
De grote vraag is of we dit met z’n allen wel willen. We geven onze privacy op en terecht maken veel organisaties zich hier druk over, onder meer de Autoriteit Persoonsgegevens. De zwijgende, en in de regel deugende, meerderheid moet hier even wat interesse in gaan tonen. Het actieve lidmaatschap van Sigrid Kaag en onze koningin van het Wereld Economic Forum (WEF) kan ook weer een vreemd licht werpen op de noodzaak voor het invoeren van de digitale munt.
We koesterden heel lang de traditie van het debat, zowel in de politiek als daarbuiten. De laatste jaren is dat veranderd en is er nog heel weinig ruimte voor een afwijkende mening. Al snel ben je een racist, fascist, klimaatontkenner en aanhanger van een complottheorie. Ik ben geen van alle, maar stel wel prijs op mijn eigen mening.
Het is opmerkelijk en zeker verontrustend. Geen nuance meer voor de zaken die op ons pad komen.
Alweer enkele jaren geleden wees iemand mij op het bestaan van het World Economic Forum (WEF) in Zwitserland. Na een bezoek aan hun website meende ik dat het ging om een klein groepje andersdenkenden met een kansloos afwijkend toekomstbeeld voor de wereld. Inmiddels denk ik daar wat anders over. We zien nu dat vrijwel alle partijen met macht in de wereld lid zijn van het WEF. Grote ondernemingen, politici, bestuurders, journalisten en intellectuelen, in totaal zo’n 2.500 leden. Voor Nederland zijn er zoal lid: Koningin Maxima, Mark Rutte, Sigrid Kaag, Wopke Hoekstra, CEO’s alle banken, Klaas Knot/Nederlandse Bank, Melanie Schultz, Edith Schippers, Greenpeace, Universiteiten.
Het WEF ontwikkelde een toekomstvisie voor de wereld onder de naam “The Great Reset”. Wat zijn enkele belangrijke punten daaruit: • Wereldwijde herverdeling van welvaart; • Het omzetten van aandeelhouder (shareholder) kapitalisme in belanghebbende (stakeholder) kapitalisme; • Het ingrijpend inperken van middenstand (winkelstand, horeca, etc) • Beheersing groei wereldbevolking; • Duurzaamheid, vergroening, klimaat en meer sociale gelijkheid.
Vertragingen in de economische groei zijn een goed moment voor de activering van “The Great Reset”. Denk daarbij aan de angst en verontrusting bij de corona pandemie, klimaat- en energiezorgen. Daar waar het met corona nog mee leek te vallen hakt nu de energiecrises er flink in. De veronderstelling is dat we door de oorlog in de Oekraïne in ernstige problemen zijn geraakt.
De vraag is of dat zo is. De enorme prijsstijgingen van energie duwen mensen in Nederland richting armoede en zal zorgen voor een kaalslag in het MKB. Tegelijkertijd maken energiebedrijven excessieve winsten en loopt de schatkist vol door de enorme opbrengsten uit aan energie gekoppelde belastingen. De crisis is dus eenvoudig op te lossen door extra winstbeheersing energiebedrijven en verlaging belastingen op energie. Maar het wordt een “energieplafond” een instrument waarmee de overheid de prijs voor energie kan sturen per te kiezen doelgroep en daarmee inkomenspolitiek kan bedrijven. Voor het MKB komt geen regeling die soelaas biedt. De energiebedrijven maken enorme winsten door de hogere tarieven. Opvallend blijft dat energie bij ons veel duurder is dan in andere EU landen. De vraag is waarom. Het vasthouden aan prijskoppelingen van energie is niet te begrijpen gelet op de enorme verschillen tussen de productiekosten van (groene) elektriciteit en gas. Ook als aangenomen moet worden dat de energiecrises door de politiek niet bewust is gecreëerd kunnen we wel vaststellen dat de gevolgen van deze crises het behalen van de doelen in The Great Reset een stuk dichterbij brengen.
Het andere angstbeeld is ons stikstofprobleem. Het is nog steeds onduidelijk in hoeverre wij dat hebben of dat wij in de klem zitten van onze gekozen natura-2000 gebieden en het stellen van afwijkende normen ten opzichte de rest van de EU. Het is niet uit te sluiten dat er sprake is van een geheel andere agenda dan ons wordt gemeld. Het grootste deel van onze grond in Nederland is in gebruik door de boeren. Het plan is om veel huizen te bouwen en daar is wel grond voor nodig en dan zitten boeren wel behoorlijk in de weg. De migratie groeit heel snel en we zien dat in omvang ongeveer er per jaar een of twee steden van de grootte van Haarlem bij gaan komen. De verwachtingen rond bevolkingsgroei moeten mede daardoor naar boven worden bijgesteld. De problemen van deze instroom zijn groot, de opvang, capaciteit gezondheidszorg, capaciteit infrastructuur, druk op milieu/klimaat en criminaliteit. Het feit dat de overheid deze problemen herkent zonder over te gaan tot beperking van instroom is niet geruststellend. Het aandeel van vluchtelingen op het totaal is normaal zeer gering en het is niet staande te houden dat het migratievolume te koppelen is aan het vluchten voor geweld. Er is nu even een toestroom uit de Oekraïne, de vraag blijft waarom opvang daarvan niet kan plaatsvinden in het westen van het enorme land Oekraïne. Uiteraard is het zo dat de omstandigheden in Europa heel veel beter zijn dan voor vele andere mensen op aarde, maar het wordt toch wat lastig om bijna 6,5 miljard mensen op te nemen in de EU. De verdeling van welvaart, zoals ook het WEF bepleit, is dan een betere optie. Voorts resteert de vraag waarom de instroom in Nederland zo groot moet zijn gelet op de bevolkingsdichtheid van Europa.
In het interview van Sven Kockelmann en Mark Rutte in Op1 van 26-9-2022 deed Rutte een interessante uitspraak: “Het land is bezig zich voor te bereiden op het jaar 2030. Dat het gaat om klimaat en energievoorziening. Willen wij dit een land doen zijn dat modern is en schoon is en waar de rest van de wereld jaloers naar kijkt.” Sven Kockelman is mijn favoriet maar vroeg niet door, Leon de Winter geeft een mij aansprekende analyse van het interview in zijn column imm De Telegraaf van 28 september 2022. De pretentie dat wij leidend zullen zijn voor de wereld is beangstigend en onnozel. Een mondiaal probleem lokaal oplossen is een enge hobby met grote gevolgen voor de mensen die hier wonen. De vraag blijft wat de invloed is van het WEF bij al deze ontwikkelingen.
